Boeddhisme bij twintigers

Jong zijn in Oost-Azië (2)

Door Hanneke van Eckeveld

Studenten in Oost-Azië wonen vaak ver van hun ouderlijk huis. Ze verblijven op de campus bij de universiteit. Zendingswerker Neline* ziet hoe de studenten genieten van deze periode in hun leven. Helaas gaat dat samen met een vrije seksuele moraal, waarin iets van een heidense cultuur openbaar komt. Welk kader krijgen deze jongeren eigenlijk mee?

Leefregel en ritueel
Veel studenten die Neline kent, zijn opgegroeid met het boeddhisme. ‘Van huis uit leren ze dat je goed moet zijn voor andere mensen en voor dieren. Mens noch dier mag gedood worden. Dat levert een probleem op: het is niet mogelijk om altijd vegetarisch te eten. De leefregel telt gelukkig per dier. Het is dus beter om één groot dier te doden en het vlees te verdelen, dan vijftien kippen te slachten voor dezelfde groep eters.’
Neline merkt verder niet dat de twintigers op de universiteit vanuit het boeddhisme een kader mee hebben gekregen voor goed en kwaad. Ze lijken een eigen invulling te geven aan wat juist is. Natuurlijk groeien ze wel op met boeddhistische rituelen. ‘Elke student op de campus viert bijvoorbeeld het nieuwjaarsfeest. Daarvoor gaan ze naar de tempel, waar vele monniken rondlopen. Die prevelen woorden die de studenten niet verstaan, en dus geen inhoud voor ze hebben. Dat maakt voor de jongeren niet uit. Ze vieren het feest om met elkaar te kunnen zijn en samen te eten.’

Online en religieus
De jongeren richten zich vooral op het hier en nu. In tijden van nood en moeite is dat soms even anders. Neline: ‘Iemand die het moeilijk had, vroeg aan mij: ‘Waarom leef ik eigenlijk?’ Het zijn momenten, die weer voorbij gaan.’
De studenten zijn liever bezig met sporthelden, films, popzangers en uitgaan. Via de sociale media krijgen ze alles op dit gebied mee. Hun idool kan gerust de Canadese Justin Bieber zijn, maar een boeddhistische leider staat niet op de favorietenlijst. ‘Toch zijn er ook studenten die een bedevaart doen’, zegt Neline. ‘Ik denk dat hun religie en hun online leven naast elkaar kunnen staan. Zo’n bedevaart kan maanden duren, omdat ze onderweg telkens gaan liggen en weer opstaan. We noemen dat prosternatie; het is een boeddhistisch ritueel dat jongeren blijkbaar overnemen.’

*Dit is een gefingeerde naam in verband met de veiligheid van de werker.

Dit artikel is verschenen in Paulus 388 - september 2023

Lees ook de andere artikelen over 'Jong zijn in Oost-Azië':
(1) Student op de campus
(3) Dromen van vrijheid