De bemoediging van het witte paard

Zending en wederkomst zijn nauw aan elkaar verbonden

Bij Christus’ wederkomst zal openbaar komen welke vrucht het zendingswerk gedragen heeft. Dat het vrucht draagt, is zeker! Christus, de Ruiter op het witte paard, staat ervoor in. Er zal een grote schare zijn uit alle volken. Het zendingsbevel is tegelijk een zendingsbelofte. Dat geeft hoop, ook in tijden van afval, verdrukking en tegenstand.

Door Evelien Smit

De hoop op de vervulling van de zendingsbelofte kan ons wel eens ontvallen. Als we zien op tegenstand van buiten, of verdeeldheid binnen jonge gemeenten op het zendingsveld. Wanneer er terugval is in het heidendom of als gemeenteleden onder toenemende invloed van de wereld of van andere godsdienstige stromingen komen. Wanneer soms zo lang wordt gearbeid zonder dat mensen tot bekering en geloof lijken te komen. Of als we ons realiseren hoeveel volken het Evangelie nog niet kennen. Het lijkt soms zo moed benemend!
En dat niet alleen… Ook als we kijken in onze Nederlandse gemeenten. Weegt het ons nog dat er zovelen op deze wereld verloren gaan? Dat er dagelijks duizenden mensen sterven die nooit het Evangelie hoorden? Dan kun je wel eens moedeloos worden en je afvragen of het zendingswerk wel zin heeft. Laten we de Bijbel er eens naast leggen. We leven in de eindtijd. Wat wordt over deze tijd gezegd?

Tekenen van de eindtijd

De tekenen van Zijn wederkomst die de Heere Jezus in Mattheüs 24 en Markus 13 noemt, zijn huiveringwekkend: oorlogen en geruchten van oorlogen, hongersnoden, pestilentiën en aardbevingen. Maar Hij heeft ook voorzegd dat valse christussen en valse profeten zullen opstaan. De ongerechtigheid zal vermenigvuldigen en de liefde zal verkouden. Volgelingen van Jezus wachten vervolging en verdrukking. Als we de krant naast deze woorden leggen, herkennen we de tekenen. Er zijn oorlogen en Al Qaida en Islamitische Staat zaaien dood en verderf. Ook lijkt geen enkel land veilig voor terroristische aanslagen. Daarnaast horen we van epidemieën zoals aids, ebola en dodelijke virussen. Als we menen de ene ziekte te hebben uitgeroeid, duikt de andere weer op.

Verkondiging en vervolging

Het gevaar is groot dat we alleen gericht zijn op deze tekenen van dreiging en terreur. Maar Jezus noemt nog een ander teken: ‘En dit Evangelie des Koninkrijks zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis allen volken; en dan zal het einde komen’ (Mat. 24: 14). Hier wordt de wederkomst dus in de eerste plaats (dán…) verbonden aan de prediking van het Evangelie in de gehele wereld. In Markus 13 wordt tegelijkertijd een relatie gelegd met vervolging, vers 9 en 10: ‘Maar ziet gij voor uzelven toe; want zij zullen overleveren in de raadsvergaderingen, en in de synagogen; gij zult geslagen worden, en voor stadhouders en koningen zult gij gesteld worden, om Mijnentwil, hun tot een getuigenis. En het Evangelie moet eerst gepredikt worden onder al de volken.’
Verkondiging en vervolging horen bij elkaar. Het Woord roept tegenstand op. Dat is altijd al zo geweest, en zal verhevigen naarmate het einde dichterbij komt. Ook de komst van de antichrist kunnen we hierbij betrekken. ‘Geliefden, houdt u niet vreemd over de hitte der verdrukking onder u, die u geschiedt tot verzoeking, alsof u iets vreemds overkwame’ (1 Petr. 4: 12), zo schrijft Petrus al in zijn eerste brief aan de christenen in de verstrooiing.
Ook nu worden christenen in veel landen vervolgd, gevangengezet, gemarteld en gedood. De jaarlijkse lijst van Open Doors met landen waar christenen worden vervolgd, is lang. Er zijn veel gesloten landen waar zending bijna niet mogelijk is. We moeten er niet verbaasd over zijn. Jezus heeft het voorzegd in onder meer Johannes 16: 2: ‘Zij zullen u uit de synagogen werpen; ja de ure komt, dat een iegelijk die u zal doden, zal menen Gode een dienst te doen.’ En in vers 33 van dat hoofdstuk staat: ‘In de wereld zult gij verdrukking hebben.’

Het witte paard voorop

Na vers 33 staat er echter geen punt. Christus voegt er aan toe: ‘Maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen.’ Hebt goede moed… wordt dan niet moedeloos. Christus heeft alle macht en heeft al overwonnen. Op Golgotha heeft Hij Zijn werk volbracht en is de kop van satan vermorzeld. Dat is Zijn troost voor Zijn kinderen in de tijd tussen Pinksteren en de wederkomst.
De tekenen van verdrukking en benauwdheid staan niet los van de zending. In Openbaring 6 gaat het over vier paarden. Het witte paard gaat voorop. Kanttekening 5 heeft betrekking op het eerste paard. Deze kanttekening luidt als volgt: ‘Hierdoor wordt de zuivere predicatie des Evangelies verstaan, welke Christus, de Koning der koningen, Die dit paard regeert (gelijk hierna verklaard wordt Openb. 19: 11, enz.), door de gehele wereld met de kracht Zijns Geestes, als met Zijn boog gewapend zijnde, heeft verbreid, en allen tegenstand door Zijn dienaren heeft overwonnen.’
Ook hier staan de oordelen niet op zichzelf, maar gaat de evangelieprediking door. Het witte paard gaat voorop! Het is genade dat de Ruiter op het witte paard nog mensen gebruiken wil om dat werk van evangelieverkondiging uit te voeren. Hij heeft Zelf gezegd: ‘Gaat dan henen, onderwijst al de volken’ (Matth. 28: 19). De voltooiing van dit werk is een teken dat Jezus wederkomt. En dan is de verlossing nabij. Daarna zal het lijden eindigen. Wat zegt Jezus als het gaat over de tekenen van verdrukking en tekenen in de natuur? ‘En alsdan zullen zij den Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid. Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog, en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is’ (Luk. 21: 27-28).

Zending en wederkomst

De wederkomst zal niet eerder plaatsvinden dan nadat het zendingswerk voltooid is. Ook de bekering van Israël moeten we hier noemen. Het voert te ver om daar nu uitgebreid bij stil te staan. Maar ook dat is een teken dat de wederkomst nabij zal zijn.
De voortgang van het zendingswerk laat zien dat de wederkomst dichterbij komt. Maar we weten de dag en het uur van Jezus’ komen op de wolken niet. We mogen er ook niet naar gaan gissen, en moeten zeker niet proberen de tijd te berekenen. In 2 Petrus 3 beschrijft Petrus mensen die vragen: ‘Waar is de belofte Zijner toekomst?’ Want alles lijkt te blijven zo het was. Petrus antwoordt hen daarop (vers 9 en 10a): ’De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen. Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht.’ Het werk van de zending heeft haast. De Heere is nog lankmoedig. Daarom is het nog genadetijd, daarom moet de verkondiging nog doorgaan. In Markus 13 staat: Het evangelie moet eerst gepredikt worden. Het is geen liefhebberij van mensen, maar Gods bevel. Vanuit Zijn bewogenheid en eeuwig raadsbesluit.

Vrucht

We zien de vrucht niet altijd. Maar toch zal er vrucht zijn. Het werk ligt onder Gods belofte. God vergadert Zich een gemeente (HC vr. 54), daarom is het Missio Dei, Gods zending. Dat bewaart voor menselijk activisme én voor lijdelijkheid en passief blijven. De Heere Zelf zal hen rekenen in het opschrijven der volken (Ps. 87) en zeggen die en die is daarin geboren. Geboren in Sion, geboren om dan ook deel te hebben in het nieuwe Jeruzalem, dat zal neerdalen van God uit de hemel (Openb. 21: 2 en 10). Zij zullen Zijn volk zijn. Dan zal ook alle verdrukking vergeten zijn, want God zal alle tranen van hun ogen afwissen. De volken die zalig worden zullen in haar licht wandelen. En de bladeren des Booms zullen zijn tot genezing der heidenen.

Zendingswerk staat dus in het perspectief van de komst van Gods Koninkrijk. Dat is het grote doel. Uw Koninkrijk kome… Dat geeft moed om te volharden, ook in tegenstand en verdrukking. Het werk is niet zinloos, integendeel! Psalm 72 is een Messiaanse psalm. Over Christus wordt geprofeteerd dat Hij zal heersen van de zee tot aan de zee, en van de rivier tot aan de einden der aarde (vers 8). Alle heidenen zullen Hem dienen (vers 11), en die van de stad zullen bloeien (vers 16), waar alle heidenen Hem welgelukzalig zullen roemen (vers 17). Als het van onze kracht en ons werk en onze inspanning afhankelijk was, zou er niets van terechtkomen. Maar: ‘Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden’ (Zach. 4: 6). Totdat G’ Uw rijk volmaken zult!

Voltooiing

De wederkomst is een punt in de tijd. Daarna gaat de tijd over in de eeuwigheid. Dan is sprake van de tijd van de vervulling. Het Koninkrijk is dan voltooid. Het wordt onder meerdere beelden getekend in de Schrift. Een beeld dat heel vaak voorkomt, is dat van een stad. In de psalmen wordt het volk van God ongeveer vijfendertigmaal getekend onder het beeld van een stad. De stad van de grote Koning, Sion of Jeruzalem genoemd. Zie het onder andere in Psalm 46, 87, 132. Ook in het Nieuwe Testament wordt het beeld gebruikt, bijvoorbeeld in Galaten 4 en Openbaring 21. Christus bereidt daar vele woningen (Joh. 14). In de stad zal een schare zijn die niemand tellen kan. Het visnet is dan gevuld, en de tarwe is de schuur binnengehaald.
Dan zullen er staan, die hun leven besteedden in het zendingswerk. Hudson Taylor, William Carey, David Brainerd en zo vele anderen van wie de namen niet eens meer bekend zijn. Maar zij niet alleen, ook hun geestelijke kinderen, uit alle volken, geslachten en natiën.

 

Profetisch perspectief

De Heere Jezus heeft in Zijn rede over de laatste dingen in Mattheüs 24 en Markus 13 gewezen op de tekenen die vooraf zouden gaan aan de val en verwoesting van Jeruzalem in 70 na Chr. Hij heeft in diezelfde rede ook verder gezien en tekenen genoemd die zullen optreden voordat het einde van de wereld komt. Ook bij de oudtestamentische profeten komt het voor dat in een rede of profetie over verschillende tijdstippen in de toekomst wordt gesproken. Er is dan sprake van wat we noemen het profetisch perspectief. Als je op een afstand naar een berglandschap kijkt, lijken de toppen vlakbij elkaar te liggen. Kom je echter dichterbij, dan zie je welke afstand er nog ligt tussen twee bergtoppen in. Meerdere profeten van het Oude Testament noemen tekenen rond de eerste en de tweede komst van Christus in één adem. Zo spreekt Joël over de uitstorting van de Heilige Geest, een belofte die is vervuld met Pinksteren. Tegelijk noemt hij tekenen die bij de oordeelsdag vervuld zullen worden.

Eerder verschenen in Paulus 352 - mei 2016