Jos Kardol

‘Zie, Ik (de Heilige, de Waarachtige, Die de sleutel Davids heeft) heb een geopende deur voor u gegeven en niemand kan die sluiten; want gij hebt kleine kracht.’ Met deze woorden zijn we op dinsdagavond 5 april 2022 uitgezonden naar Guinee. Die avond namen we afscheid van onze thuisgemeente Utrecht, familie en vrienden om twee dagen later richting Guinee te vertrekken.

Na een goede reis en hartelijke ontvangst door het team zijn we neergestreken in onze woning in Garama. Daar mogen wij de eerste twee maanden wennen aan onze nieuwe woon- en leefomgeving. En dat is fijn, want het leven hier is totaal anders dan in Nederland. Wortelen in een andere cultuur met een ander klimaat vraagt tijd. Niet alleen voor mij en mijn vrouw Jannemieke, maar ook voor onze dochters Sara en Hanna.  

Dat geldt ook voor de officiële periode van taal- en cultuurstudie die twee maanden na onze aankomst start en ongeveer twee jaar zal duren. Stap voor stap gaan we kennismaken met de klanken van de Mogofintaal. Dat vraagt vooral goed luisteren en blijven observeren (want taal is meer dan alleen de klank) en gaandeweg volgt dan ook het formuleren van woorden en zinnen. Als een kind dat met vallen en opstaan een taal steeds beter leert spreken en begrijpen. Een inspannende bezigheid die om geduld en doorzettingsvermogen vraagt. Biddend om Zijn kracht, als wij weinig kracht hebben.

Daarbij mogen we blijven zien op de grote Sleuteldrager die een geopende deur heeft gegeven om zo onder de Mogofinbevolking een getuige te zijn van Zijn Naam. Opdat er ook van deze stam mensen door de Deur getrokken worden en in mogen gaan in het nieuwe Jeruzalem waar Jezus, de Heilige en Waarachtige, alles en in allen is.