Verkondiging van het Evangelie in Ecuador

Impressies van een bezoek 

In januari brachten we vanuit ZGG een werkbezoek aan Ecuador. Tijdens dit bezoek zagen ds. J.M.D. de Heer en ik iets van het werk. We spraken met mensen en overlegden met teamleden. Daarbij had de geestelijke kant van de ontwikkeling in het werk vooral onze belangstelling. We beseften dat we maar even langskwamen en dat cultuurverschillen niet zomaar overbrugd zijn.

Door P. Eikelboom

De dingen kunnen dus ook wel eens anders zijn dan ze zich in onze waarneming aan ons voordeden. Laat in de avond werden we op 19 januari hartelijk verwelkomd door de familie Van der Maas op het vliegveld van Guayaquil. Deze hartelijkheid hebben we steeds tijdens dit bezoek ervaren.

Verrassing

Het was een reis met een verrassing: de familie Van Olst werd, eerder dan verwacht, verblijd met de komst van Thimo. Zo zaten we ineens met een baby op schoot terwijl er een gesprek gepland was. We deelden in de blijdschap van het gezin en waren verbaasd dat Sofieke na een dag een trap naar beneden mocht lopen om naar huis te gaan. Een keizersnee is toch niet niks. We begrepen dat het voor Ecuadoraanse begrippen nog wel meeviel; het zijn ook weleens zes trappen. Helaas is nog niet elke kliniek-voor-moeder-en-kind van een lift voorzien.

Ontmoetingen

We waren met meer dingen blij. We hoopten in ons werkbezoek niet alleen de teamleden en hun gezinnen te ontmoeten, maar ook te kunnen spreken met (aspirant)leden van de jonge zendingsgemeenten of met andere mensen die soms nog maar kort in aanraking zijn gekomen met het zendingswerk. Zo hebben we korte bezoeken gebracht bij mensen thuis in Machala. Evangelist Seppenwoolde woont en werkt daar nu een jaar. We hebben er ook een bijbelstudie bijgewoond in een pas gehuurde ruimte. Het was de derde keer dat die gehouden werd en ondanks de hevige regen waren er twintig mensen.

Last

In Guayaquil bezochten we de donderdagse bijbelstudie van de El Amparo gemeente. Deze gemeente heeft moeilijke jaren achter de rug. Een van de problemen is dat er onvoldoende leden zijn die ambtsdrager kunnen of willen zijn. Na afloop spraken we met de broeder die de bijbelstudie leidde. Hij vertelde ons overde last die hij ervoer in het leiden van de gemeente. Zijn medebroeder ouderling besloot zeer recent om zijn ambt neer te leggen omdat hij het niet kon combineren met een studie. Dit betekende feitelijk dat de kerkenraad ophield te bestaan omdat er op dit moment geen aanvulling vanuit de mannelijke leden mogelijk bleek te zijn. De broeder was bezorgd. Hij wist zich wel gesteund door het team. Maar toch, hoe moest dit verder? Hij sprak de hoop uit dat er spoedig een beroep kon worden uitgebracht voor El Amparo. Gesprekken met andere gemeenteleden van El Amparo bevestigden dit.

Spiegel

Zulke gesprekken zijn een spiegel en dwingen ons tot nadenken. Het brengen van Gods Woord is één opdracht, maar het versterken van wat ontstaan en vaak nog zwak is, is ook nodig. Tijdens ons werkbezoek hebben we telkens weer ontdekt dat zendingswerk niet alleen een zaak is van het strooien van het goede zaad, maar ook van het blijvend bewerken van de akker. Dat laatste komt de plant en de vruchten ten goede. Vanaf het begin moet er aandacht zijn voor verdieping. Willen gemeenten en kerken staande blijven dan is het nodig dat zij een stevig fundament hebben waarop een zo stabiel mogelijk huis gebouwd kan worden. Het komt dus aan op het leggen van een goede basis in het begin en op zorgvuldigheid als het bouwwerk verder wordt opgetrokken.

Twintig euro

Het is geen overbodige zaak als je in zending aandacht hebt voor een goed fundament en verdieping. In Ecuador is bijna iedereen gedoopt. Nog steeds staan mensen in de rij om hun kinderen door de rooms-katholieke ambtsdragers te laten dopen. Dat gaat gemakkelijk, trouw kerkbezoek of niet. Kosten: twintig euro. Het is toch wel aangrijpend dat men op deze rituelen zijn hoop stelt.
De activiteiten van talrijke evangelisch-charismatische bevlogen zendelingen laat ik nu rusten. Zij doen goed werk voor de bevolking, maar men veroorlooft zich wel grote vrijheden in leer, liturgie en leven. Er is veel christendom dat oppervlakkig is, het hart niet treft en het leven niet doortrekt.

Kernelementen

Het is een misverstand om te denken dat alleen ‘eenvoudige’ gedeelten van Gods Woord op een zendingsveld aan de orde komen. We hebben daar andere voorbeelden van gehoord, ook in de bijbelstudie in het prille werk in Machala. Wezenlijke zaken in het christelijke geloof en leven zijn van meet af aan belangrijk. Sommige dingen zijn dan wel eens moeilijk, maar de apostelen zwegen er ook niet over (2 Petr. 3: 16). Jonge gemeenten kregen zo een goed fundament (Ef. 2: 20).
In het zendingswerk ligt dat niet anders. Van meet af aan is er aandacht nodig voor kernelementen zoals de levendmaking van de zondaar, de inplanting in Christus en geloofsvereniging met Hem. Hoe een schuldige zondaar verzoend kan worden met God is ook in Ecuador een wezenlijke vraag. Dan komt ook de levenspraktijk ter sprake. Als het hart geraakt wordt, ga je van Gods Wet houden en wil je naar Zijn wil leven. Ook die bijbelgedeelten vragen om aandacht en uitleg. Bijbelse waarden en normen gaan zo een leven doorzuren en vormen. Dat zal wel botsen met de cultuur, met de familie en met eigen overtuigingen en gewoonten.

Herkenning

Zo zagen, hoorden en bespraken we veel in Ecuador. Tijdens ons bezoek ervoeren we op verschillende momenten verbondenheid met de mensen die we ontmoetten. Aandachtig werd er geluisterd naar de preek van ds. De Heer uit Mattheüs 5: 3: 'Zalig zijn de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der hemelen.'
Dat een Nederlandse dominee preekte, was daarbij geen probleem. Er was herkenning toen hij iets vertelde over de manier waarop Christus dierbaar wordt in het leven van een zondaar. Dat proefden we ook op een ander moment toen iemand iets vertelde over de beleving van Psalm 51: 3 en 4. Dan ervaar je verbondenheid. Ook met die jonge vrouw, die door een lichamelijke ziekte getroffen was, en die vertelde dat haar een kruis was opgelegd. Het had haar leven onder Gods hand omgebogen. Ontroerend.

Onderwijs

Niet altijd valt het mee om te buigen onder Gods Woord. Een ander gesprek maakte dit duidelijk. Ik noem haar Daniela. Zij woont al 39 jaar ongehuwd samen met dezelfde man en heeft kinderen en kleinkinderen. Zij wil graag belijdenis doen. Het stel moet dan trouwen maar de man ziet daar niet overheen. Mogelijk is hij nooit gescheiden van een eerste vrouw met wie hij 40 jaar geleden trouwde. Dit zou veel moeilijkheden kunnen geven.
De Bijbel is er duidelijk over dat je niet mag samenwonen zonder gehuwd te zijn. Zo is er nood in het leven van Daniela. Zij worstelt met de vraag hoe je in deze situatie belijdenis kunt doen. Bijbels onderwijs aan man en vrouw over het huwelijk en Gods zegen die daaraan verbonden is, is nodig. In de hoop en met het gebed dat dit onderwijs goede vruchten zal voortbrengen.

Het zendingswerk in Ecuador vindt plaats onder mensen die leven in krottenwijken waar soms geweld is en vaak een stabiel gezinsleven ontbreekt. Ondanks deze omstandigheden en teleurstellingen mag Gods Woord er gebracht worden en dat draagt vrucht. We hebben er iets van ervaren tijdens dit werkbezoek.

Eerder verschenen in Paulus 316 - maart 2010