Ecuador: 15 juli 2020

Wanneer?

Heel langzaam komt hier wat verbetering in de situatie die veroorzaakt is door het coronavirus. Inmiddels zijn diverse winkeltjes open, zijn de straten al wat voller, ‘vergeten’ mensen hun mondkapje te dragen en zou je soms zomaar over het hoofd zien in welke crisis we zitten.
Tegelijkertijd staat er nog een enorme rij bij de bank, waar ze je afspuiten met desinfectiemiddel, je temperatuur controleren en nauwgezet wordt toegezien op het handhaven van de twee-meter-afstands-regel. 

Tussen die twee werkelijkheden is de vraag: Wanneer? Na bijna vier maanden zonder activiteit, leeft de vraag: Wanneer? Tijdens bezoekjes aan gemeenteleden, soms op de stoep, soms al binnen met mondmasker, wordt de vraag hardop gesteld. Wanneer?
Hier geen persconferentie met toch wel duidelijke regels. Hier geen centrale aanpak, maar lokale maatregelen. Geen hapklare regels (behalve bovengenoemde), maar interpretatie van een protocol. Wel protestacties van de vervoersbranche, medewerkers van uitgaansgelegenheden en sekswerkers. Zij vragen het zich ook af. Wanneer kunnen we weer aan de slag met de dingen die we voorheen deden? 
Een recente gebeurtenis in Guayaquil benadrukt de kramp waar we in zitten. Een kerkelijke gemeente die open gegaan was, werd op overheidsbevel weer gesloten omdat er toch gezongen werd. Hoewel dat besluit gelukkig inmiddels weer ongedaan gemaakt is, maakt het ons wel wat voorzichtiger. 

Psalm 42 vers 3 vertolkt het prachtig: Wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen? Het gemis van en het verlangen naar het samenkomen in Gods huis wordt steeds meer gevoeld. Wat ben ik daar blij mee! Hopelijk wordt, op Zijn tijd, het gemis en het verlangen vervuld met God Zelf: Hoop op God, want ik zal Hem nog loven; Hij is de menigvuldige Verlossing mijns aangezichts, en mijn God (vers 12).

Steven Baan

Lees hier alle ervaringen van ZGG-medewerkers in de coronacrisis.