Goede reis!

Guinee, juli 2022
Door Jos Kardol

De ANWB bereidt zich voor op de zomerdrukte, las ik in het nieuws. Wat dat precies inhoudt, weet ik niet. Extra inzet van arbeiders lijkt me in elk geval logisch. Er zal meer hulp op de weg nodig zijn, als ook extra waarschuwingen bij drukte en pech. En met welk doel? Ongetwijfeld dit: mensen veilig op hun bestemming laten komen. 
De drukte zal ondertussen merkbaar zijn, want de tijd van reizen is aangebroken. Wellicht dat u ook al onderweg bent of zich daar op voorbereidt. Allerlei afstanden worden afgelegd. Voor de een een reis van een uur, terwijl de ander dan nog maar een vijfde of soms zelfs een tiende deel onderweg is. 

Reizen is zendingswerkers ook niet vreemd. Niet alleen kort na de uitzending of voor verlof, maar veel meer nog in het zendingsland zelf. Ja, soms ook om op vakantie te gaan en even uit te rusten en afstand te nemen, in de hoop weer opgeladen terug te kunnen keren. Maar vaker voor bezoek aan collega's, teamvergaderingen, bezinningsmomenten, een visum-aanvraag of -zoals in Guinee het geval is- voor het doen van boodschappen in een supermarkt. We zijn zo een uur onderweg voor vers gehakt, twee uur voor een ontmoeting of zelfs vijf uur voor een belangrijke stempel in ons paspoort. 

Dat is best een dingetje. Er komt meer bij kijken dan alleen de lengte van de reis. Checkpoints met politiecontrole. Verharde, deels-verharde, maar ook onverharde wegen. Onverwachte gaten en kuilen. Plassen van een halve meter diep tijdens de regentijd. Daar komt bij dat het verkeer hier eigen regels en structuur kent. Alle voertuigen zijn toegestaan, in welke stand en staat dan ook. Ook zonder zomerdrukte zou de ANWB hier genoeg te doen hebben. Verder wordt zowel links en rechts ingehaald, net wat beter uitkomt. Neem ook mee wat mogelijk is, zolang het voertuig maar vooruit komt. Een uitspraak hier is: er kan altijd nog iemand bij. Plaats genoeg: op het dak, achterop de trekhaak, voor op de motorkap, of waar dan ook. 

Als Nederlander, gewend aan witte lijnen, strakke wegen met een overvloed aan regels en borden, kijk ik soms m'n ogen uit. Het verkeer vraagt een voortdurende alertheid. Dat is ook de reden waarom we -zonder noodzaak- niet reizen in het donker. En dan nog iets. Dat brengt me weer terug bij u.
Hoe reist u deze zomer? Ik verwacht: eerst de handen vouwen en daarna pas aan het stuur toevertrouwen. Ik hoop dat u daarbij ook aan de reizende zendingswerkers denkt. Net als u hebben wij Gods bescherming en bewaring nodig, altijd en overal, maar zeker ook tijdens de soms 'zware' reizen. En graag voeg ik daar nog iets aan toe: Hebt u zich ook -als de ANWB op de oogst van de zomerdrukte- al voorbereid? Hef tijdens uw vakantie de ogen eens op, want ziet, de velden zijn wit om te oogsten. Wellicht dat een stil vakantiemoment zich goed leent om daar eens wat over te mediteren. Uw levensreis zou er een wending door kunnen krijgen. Dat zou niet verkeerd zijn. Want de oogst is wel groot, maar de arbeiders weinig. En dat terwijl er miljarden zielen naar de eeuwigheid reizen, waarvan velen in groot gevaar zijn. Zij moeten gewaarschuwd worden. Zij hebben hulp nodig. Een Redder, een Zaligmaker. 

Dat brengt me bij de eindbestemming van al ons zendingsgereis: de komst van Zijn Koninkrijk. Reizen in zendingslanden heeft een doel! Een doel dat al het intensieve reizen meer dan waard is. Namelijk: de eer van Gods Naam en het behoud van medereizigers, wie ze ook zijn en waar ze zich ook bevinden: links, rechts, voor op de motorkap of achterop de trekhaak. Zolang Jezus niet is wedergekomen, kunnen er nog bij. Het Vaderhuis is nog niet vol. Bij Hem is plaats genoeg. En wie Hem, door genade, volgen mag, komt veilig op z'n eeuwige bestemming aan. Om daar Hem te danken, Die de zwaarste reis hier op aarde heeft afgelegd... 

Goede reis!