Voorjaarsactie 2023 #7

Een dorpenwerker in Albanië schrijft zijn moeder een brief. In #6 kan hij van Christus getuigen bij het schaap dat klaarstaat om geofferd te worden. Vandaag #7: gastvrije ontvangst bij mensen met een ontoegankelijk hart.

Ik drong niet tot hen door

Begin februari ben ik een midweek van huis geweest, zodat ik een voettocht kon maken. Overal in de bergen kom je toch weer bewoning tegen. Ik heb eigenlijk nooit geweten dat mijn land zóveel nauwelijks bereikbare inwoners telt.

Ik overnachtte bij een opmerkelijk ondernemende familie. Vader (met een beperking aan zijn handen) en oudste dochter runnen het bedrijf. Ik sprak met hen over hun plannen met de onderneming. Ze hadden duidelijke ideeën over de bedrijfsvoering en waren vastbesloten om hier een succes van te maken.
Toch hing er een donkere wolk boven het geheel. Eerlijke bedrijfsvoering, is dat mogelijk als ‘instabiliteit’ en ‘onzekerheid’ overal opduiken? Wat is het perspectief voor deze intelligente en wilskrachtige dochter? Zij weet ook van de aantrekkelijke mogelijkheden in Duitsland, Engeland of een ander land in West-Europa.
Gastvrij als ze waren, informeerden ze naar mij. Ik vertelde hen van mijn roeping en het dorpenwerk dat ik al een paar weken deed. Uitermate vriendelijk legden ze mij uit welke paden ik moest bewandelen om bij de bewoners van dit berggebied te komen. Daar had het wat hun betreft bij kunnen blijven.

Maar ik kaartte de volgende avond toch weer het thema ‘toekomst’ aan. Niet die van het bedrijf, of die van Albanië, maar de toekomst van de wereld zoals de Bijbel ons die openbaart. Ik sprak over de naderende wederkomst en over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waarop gerechtigheid wonen zal. Ze lieten me welwillend praten, maar reageerden niet echt. Ik drong niet tot hen door.
Toen ik vertrok, liet ik mijn Bijbel achter op het bed. Ik heb er een briefje bij gedaan, waarin ik hen wees op de dringende noodzaak om in Christus te zijn en aanraadde de evangeliën te lezen.

Wat nu met deze mensen? De wereld is op drift, de klok tikt seconde na seconde weg. Paulus zei al tegen de Korinthiërs dat de tijd kort is. Moeder, hoe meer ontmoetingen ik heb, hoe meer ik ervaar dat het nooit genoeg zal zijn. De onbereikten in Albanië zijn talrijk, zoveel te meer de onbereikten over de hele wereld!
Als die gedachte me benauwt, sta ik stil om alles heel bewust in de handen van de Heere te leggen. Natuurlijk wil ik het liefst weten hoe het verder gaat met de mensen die ik heb ontmoet. Maar ik zal hen niet allemaal opnieuw kunnen bezoeken. En dus laat ik het aan de Heere over. Hij zal doen wat Hem behaagt, dat weet ik zeker.

Volg de online campagne

Ter gelegenheid van de ZGG Voorjaarsactie 2023 volgen we een 'dorpenwerker' in Albanië bij het werk dat hij doet. In een lange brief aan zijn moeder doet hij verslag van allerlei ontmoetingen. Lees mee in de brief en ontdek voor welke situaties een dorpenwerker kan komen te staan. Let op: de brief is geen historisch verslag, maar een impressie.
Aflevering 1 | Aftrap: Zoeken naar onbereikten
Aflevering 2 | Brief #1: Lieve moeder...
Aflevering 3 | Brief #2: Miserabele plaats
Aflevering 4 | Brief #3: 'Ik vertrek naar Amerika'
Aflevering 5 | Brief #4: 'God zorgt goed voor ons'
Aflevering 6 | Brief #5: Daar stond een schaap...
Aflevering 8 | Brief #7: 'Ik zou graag meer willen lezen'

Steun de Voorjaarsactie!

1. Gebruik de machtigingskaart bij dit artikel in de Paulus van maart 2023 (pagina 8-9).
2. Doneer via de doneerpagina op onze website.
3. Gebruik deze Tikkie-link voor een snelle overboeking.
4. Scan onderstaande QR-code voor dezelfde Tikkie-link.